-
1 der Schmuck
- {adornment} sự tô điểm, sự trang trí, sự trang hoàng, đồ trang điểm, đồ trang trí - {embellishment} sự làm đẹp, sự trang điểm, sự tô son điểm phấn, sự thêm thắt, điều thêm thắt - {emblazonment} sự vẽ rõ nét, sự trang trí phù hiệu, sự ca ngợi, sự tán dương - {jewellery} đồ châu báu, đồ nữ trang, đồ kim hoàn, nghệ thuật làm đồ kim hoàn, nghề bán đồ châu báu, nghề bán đồ kim hoàn - {ornament} đồ trang hoàng, đồ trang sức, niềm vinh dự, nét hoa mỹ, đồ thờ - {ornamentation} = der billige Schmuck {trinket}+ = der überladene Schmuck {flamboyance}+ = der rednerische Schmuck {floweriness}+ -
2 der Schmuck stammt von meiner Großmutter
арт.Универсальный немецко-русский словарь > der Schmuck stammt von meiner Großmutter
-
3 der Schmuck war für den Dieb eine leichte Beute
арт.Универсальный немецко-русский словарь > der Schmuck war für den Dieb eine leichte Beute
-
4 Schmuck [2]
Schmuck, der, ornatus (im allg., äußere Ausstattung). – ornamentum (der Schmuck als Mittel zur äußern Ausstattung, eig. u. bildl.). – cultus (durch schöne Herrichtung hervorgebrachter Schmuck, Putz, Staat). – lenocinium (der Schmuck als etwas Erkünsteltes, um damit zu reizen und zu locken; auch bildl vom unnatürlichen Redeschmuck). – mundus muliebris, auch bl. mundus (der Frauenputz). – munditiae (Zierlichkeit in der Kleidung u. im Äußern übh.). – ornamentum gemmarum (Edelsteingeschmeide). – ornatus margaritarum (Perlenschmuck). – margaritae gemmaeque (Perlen und Edelsteine als Schmuck). – monīle (Halsgeschmeide für Frauen und Kinder). – decus. honor (bildl., was wohl ansteht u. Ehre bringt, z.B. der wa hre Schmuck ist die Tugend, verum decus positum est in virtute). – der Sch. des Himmels, ornatus caeli (die Sterne etc.): im größten, höchsten Sch., maximos cultus indutus. – Bildl, Schm. der Rede, rednerischer Sch., orationis ornatus od. cultus; ornamenta orationis. lenocinia verborum (die Zieraten in der Rede, letzteres als Tadel): gekünstelter, übertriebener Schmuck der Rede, cultus verborum effusior; fucus orationis; calamistri orationis: mit Sch. reden, ornate dicere: mit übertriebenem Sch. reden, in verbis effusiorem cultum affectare: ohne Sch. reden, inculte od. impolite dicere (im üblen Sinne); nullo apparatu dicere (im guten Sinne): mit übertriebenem Sch. schreiben, scripta calamistris inurere.
-
5 Schmuck
Schmuck m■ Gesamtheit aller Zier- und Modegegenstände, deren Tragen durch einen Fußballspieler verboten ist, da sie für den Spieler selber oder für andere Mitspieler eine Gefahr darstellen.► Der Schmuck muss abgelegt und darf nicht mit Klebeband abgedeckt werden.■ Decorative item not permitted to be worn by players in a match because of danger to themselves and to opposing players. -
6 schmuck
Adj. altm., hum. neat; Person: smart, spruce; Mann: auch dapper; (hübsch) pretty; ein schmuckes Dirndl hum. (Kleid) a smart (Am. chic) dirndl dress* * *der Schmuck(Dekoration) ornament; decoration; ornamentation;(Juwelen) jewelry; jewellery* * *Schmụck [ʃmʊk]m -(e)s, (rare) -e2) (= Verzierung) decoration; (fig) embellishmentim Schmuck der Blumen/Fahnen (liter) — decked with flowers/flags
Natürlichkeit ist der schönste Schmuck eines Mädchens — naturalness is the greatest adornment a girl can have
* * *der1) adornment2) (something used to decorate: Christmas decorations.) decoration3) (clothes or ornaments suitable for a particular occasion or person: all the trappings of royalty.) trappings* * *<-[e]s>[ʃmʊk]2. (Verzierung) decoration, ornamentation* * *der; Schmuck[e]s1) (Schmuckstücke) jewelry; jewellery (esp. Brit.)2) (Schmuckstück) piece of jewelry/jewellery3) (Zierde) decoration* * *…schmuck m im subst1. (Schmucksachen):Goldschmuck gold jewel(le)ry;Elfenbeinschmuck ivory jewel(le)ry;Billigschmuck cheap jewel(le)ry2. (Dekorationen):Altarschmuck altar decoration;Baumschmuck (Christmas) tree decorations pl;Fensterschmuck window decoration;Festschmuck festive decoration* * *der; Schmuck[e]s1) (Schmuckstücke) jewelry; jewellery (esp. Brit.)2) (Schmuckstück) piece of jewelry/jewellery3) (Zierde) decoration* * *m.emblazonment n.emblazonments n.jewellery n.jewelry n.panoply n.trappings n.trinket n. -
7 Schmuck
Adj. altm., hum. neat; Person: smart, spruce; Mann: auch dapper; (hübsch) pretty; ein schmuckes Dirndl hum. (Kleid) a smart (Am. chic) dirndl dress* * *der Schmuck(Dekoration) ornament; decoration; ornamentation;(Juwelen) jewelry; jewellery* * *Schmụck [ʃmʊk]m -(e)s, (rare) -e2) (= Verzierung) decoration; (fig) embellishmentim Schmuck der Blumen/Fahnen (liter) — decked with flowers/flags
Natürlichkeit ist der schönste Schmuck eines Mädchens — naturalness is the greatest adornment a girl can have
* * *der1) adornment2) (something used to decorate: Christmas decorations.) decoration3) (clothes or ornaments suitable for a particular occasion or person: all the trappings of royalty.) trappings* * *<-[e]s>[ʃmʊk]2. (Verzierung) decoration, ornamentation* * *der; Schmuck[e]s1) (Schmuckstücke) jewelry; jewellery (esp. Brit.)2) (Schmuckstück) piece of jewelry/jewellery3) (Zierde) decoration* * ** * *der; Schmuck[e]s1) (Schmuckstücke) jewelry; jewellery (esp. Brit.)2) (Schmuckstück) piece of jewelry/jewellery3) (Zierde) decoration* * *m.emblazonment n.emblazonments n.jewellery n.jewelry n.panoply n.trappings n.trinket n. -
8 Schmuck
die Stadt im Schmuck der Fahnen го́род, укра́шенный фла́гамиdag Land im Schmuck des jungen Frühlings страна́ в весе́ннем наря́де -
9 Schmuck
1. украше́ние; убра́нство; убо́рdie Stadt im Schmuck der Fá hnen — го́род, укра́шенный фла́гами
das Land im Schmuck des Frǘ hlings — страна́ в весе́ннем наря́де
2. драгоце́нности, украше́ния -
10 schmuck
-
11 Schmuck
1) schmückende Gegenstände украше́ния Pl. einzelnes Stück украше́ние. Juwelen драгоце́нности Pl. einzelnes Stück драгоце́нность2) Verschönerung, Zierde украше́ние, убо́р. die Blenden sind ein schlichter Schmuck des Kleides кайма́ явля́ется скро́мным украше́нием пла́тья. der Park im Schmuck der Blumen [des Frühlings] парк в цвето́чном [весе́ннем] убо́ре. die Stadt im Schmuck der Fahnen [Lichter] го́род, расцве́ченный фла́гами [огня́ми] -
12 Schmuck
m <-(e)s, -e> обыкн sg1) украшение, убранствоSchmuck ánlegen — украшать
der Gárten im Schmuck des Frühlings — сад в весеннем убранстве
2) украшения, драгоценностиgóldener Schmuck — золотые украшения
-
13 Schmuck
m -(e)s, pl редко -edie Stadt im Schmuck der Fahnen — город, украшенный флагамиdas Land im Schmuck des jungen Frühlings — страна в весеннем наряде2) драгоценности, украшения -
14 Schmuck
-
15 wertlose Schmuck
der wertlose Schmuckbauble -
16 die Stadt im Schmuck der Fahnen
арт.общ. город, украшенный флагамиУниверсальный немецко-русский словарь > die Stadt im Schmuck der Fahnen
-
17 decoration
noun1) see academic.ru/19003/decorate">decorate 1): Schmücken, das; Verzieren, das; Dekoration, die; Tapezieren, das; Streichen, das3) (medal etc.) Auszeichnung, die4) in pl.Christmas decorations — Weihnachtsschmuck, der
* * *1) (something used to decorate: Christmas decorations.) der Schmuck2) (the act of decorating: The decoration of the house will be a long job.) das Schmücken* * *deco·ra·tion[ˌdekəˈreɪʃən]nfor \decoration zur Dekoration2. no pl (process of decorating) Dekorieren nt, Schmücken nt; (with paint) Streichen nt; (with wallpaper) Tapezieren nt* * *["dekə'reISən]n1) (of cake, hat) Verzierung f; (of street, building, Christmas tree) Schmücken nt; (of room) Tapezieren nt; (= painting) (An)streichen nt; (for special occasion) Dekoration f2) (= ornament on cake, hat etc) Verzierung f; (on Christmas tree, building, in street) Schmuck m no plChristmas decorations — Weihnachtsdekorationen pl or -schmuck m
his secretary is just for decoration — seine Sekretärin ist nur zur Dekoration da
* * *1. (Aus)Schmückung f, Dekorierung f2. a) Tapezieren nb) (An)Streichen n3. Schmuck m, Dekoration f, Verzierung f4. Orden m, Ehrenzeichen n:* * *noun1) see decorate 1): Schmücken, das; Verzieren, das; Dekoration, die; Tapezieren, das; Streichen, das3) (medal etc.) Auszeichnung, die4) in pl.Christmas decorations — Weihnachtsschmuck, der
* * *n.Ausgestaltung f.Dekoration f.Verzierung f.Zierat -e (alt.Rechtschreibung) m.Zierde -n f.Zierrat -e m. -
18 adornment
noun1) no pl. Verschönerung, die2) (ornament) Verzierung, dieadornments — Schmuck, der
* * *noun der Schmuck* * *adorn·ment[əˈdɔ:nmənt, AM -ˈdɔ:rn-]n ( liter)* * *[ə'dɔːnmənt]nSchmuck m no pl; (act) Schmücken nt; (on dress, cake, design) Verzierung f; (on manuscript) Ornament nt; (in prose style) Ausschmückung f* * ** * *noun1) no pl. Verschönerung, die2) (ornament) Verzierung, dieadornments — Schmuck, der
* * *n.Zier nur sing. f. -
19 ornamentum
ōrnāmentum, ī, n. (orno), I) die Zurüstung, Ausrüstung, Rüstung, ceterae copiae, ornamenta (Ausrüstungsgegenstände), praesidia vestra, Cic.: pacis ornamenta, Bedürfnisse, Cic.: ornamenta (das Kostüm) absunt, Plaut.: ornamenta (die Requisiten) a chorago sumere, Plaut.: ornamenta boum, Geschirr, Cato: u. so elephantorum, Auct. b. Afr.: ornamenta columnarum, Ausstaffierungen, Ornamente, Vitr. – Sprichw., per ornamenta ferire od. percutere, durch die R. hindurch, d.i. an dem Punkte treffen, wo es jmd. am wenigsten vermutet, Sen. nat. qu. 4. pr. 5; ep. 14, 15. – II) prägn.: A) die Zierde, der Schmuck, die Kostbarkeit, ornamenta fanorum, Kleinodien, Lact.: ornamenta imperialia, die Kostbarkeiten des kaiserl. Palastes, Capit.: omnia generis, honoris insignia atque ornamenta, Cic.: pecuniam omnem omniaque ornamenta ex fano Herculis in oppidum conferre, Caes. – insbes. = der weibl. Schmuck, von Edelsteinen u. Perlen = das Geschmeide, Plaut. most. 248 u.a. Ter. heaut. 837. Corp. inscr. Lat. 2, 2060 u. 3386. Vgl. Hübner im Hermes 1, 345 ff.: dah. ab ornamento od. ab ornamentis, Aufseher über das Geschmeide, Corp. inscr. Lat. 6, 8952 und 8953 (vgl. Marquardt Privatleben der Römer2 1, 144. Anm. 1). – bildl., senectutis, Cic.: ornamento est civitati, Caes.: maximum ornamentum amicitiae tollit, qui ex ea tollit verecundiam, Cic. – insbes. der Schmuck, die Schönheiten, Vorzüge der Rede, orn. eloquentiae, Quint.: ornamenta orationis, Cic.: oratoria ornamenta dicendi, Cic.: ornamenta elocutionis, Quint.: sententiarum ornamenta et conformationes, Cic.: sic statuo et iudico, neminem omnium tot et tanta, quanta sint in Crasso, habuisse ornamenta dicendi, Cic. – B) die ehrende, hebende Auszeichnung, äußere Ehre, quaecumque a me ornamenta in te proficiscentur, Cic.: quanto esset sibi (Dion) ornamento sentiebat, Nep.: amicitiam populi Romani sibi ornamento et praesidio, non detrimento esse oportere, Caes.: omnia ornamenta congerere ad alqm, Cic.: nulla ornamenta habere ab alqo, Nep.: eripies igitur pupillae togam praetextam? detrahes ornamenta non solum fortunae, sed etiam ingenuitatis? Cic.: uxoria ornamenta, Titel, Rang, Suet.: consulare, Rang u. Vorteile eines Konsuls, Suet.: u. so ornamenta aedilicia, Corp. inscr. Lat. 2. 4268.
-
20 ornamentum
ōrnāmentum, ī, n. (orno), I) die Zurüstung, Ausrüstung, Rüstung, ceterae copiae, ornamenta (Ausrüstungsgegenstände), praesidia vestra, Cic.: pacis ornamenta, Bedürfnisse, Cic.: ornamenta (das Kostüm) absunt, Plaut.: ornamenta (die Requisiten) a chorago sumere, Plaut.: ornamenta boum, Geschirr, Cato: u. so elephantorum, Auct. b. Afr.: ornamenta columnarum, Ausstaffierungen, Ornamente, Vitr. – Sprichw., per ornamenta ferire od. percutere, durch die R. hindurch, d.i. an dem Punkte treffen, wo es jmd. am wenigsten vermutet, Sen. nat. qu. 4. pr. 5; ep. 14, 15. – II) prägn.: A) die Zierde, der Schmuck, die Kostbarkeit, ornamenta fanorum, Kleinodien, Lact.: ornamenta imperialia, die Kostbarkeiten des kaiserl. Palastes, Capit.: omnia generis, honoris insignia atque ornamenta, Cic.: pecuniam omnem omniaque ornamenta ex fano Herculis in oppidum conferre, Caes. – insbes. = der weibl. Schmuck, von Edelsteinen u. Perlen = das Geschmeide, Plaut. most. 248 u.a. Ter. heaut. 837. Corp. inscr. Lat. 2, 2060 u. 3386. Vgl. Hübner im Hermes 1, 345 ff.: dah. ab ornamento od. ab ornamentis, Aufseher über das Geschmeide, Corp. inscr. Lat. 6, 8952 und 8953 (vgl. Marquardt Privatleben der Römer2 1, 144. Anm. 1). – bildl., senectutis, Cic.: ornamento est civitati, Caes.: maximum ornamentum amicitiae tollit, qui ex ea tollit verecun-————diam, Cic. – insbes. der Schmuck, die Schönheiten, Vorzüge der Rede, orn. eloquentiae, Quint.: ornamenta orationis, Cic.: oratoria ornamenta dicendi, Cic.: ornamenta elocutionis, Quint.: sententiarum ornamenta et conformationes, Cic.: sic statuo et iudico, neminem omnium tot et tanta, quanta sint in Crasso, habuisse ornamenta dicendi, Cic. – B) die ehrende, hebende Auszeichnung, äußere Ehre, quaecumque a me ornamenta in te proficiscentur, Cic.: quanto esset sibi (Dion) ornamento sentiebat, Nep.: amicitiam populi Romani sibi ornamento et praesidio, non detrimento esse oportere, Caes.: omnia ornamenta congerere ad alqm, Cic.: nulla ornamenta habere ab alqo, Nep.: eripies igitur pupillae togam praetextam? detrahes ornamenta non solum fortunae, sed etiam ingenuitatis? Cic.: uxoria ornamenta, Titel, Rang, Suet.: consulare, Rang u. Vorteile eines Konsuls, Suet.: u. so ornamenta aedilicia, Corp. inscr. Lat. 2. 4268.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ornamentum
См. также в других словарях:
der Schmuck — der Schmuck … Deutsch Wörterbuch
Schmuck — (6./7. Jahrhundert, Merowingerzeit) aus Nordendorf. Römischen Museum, Augsburg (Bayern) … Deutsch Wikipedia
Schmuck-Kleinspanner — (Scopula ornata) Systematik Ordnung: Schmetterlinge (Lepidoptera) Familie … Deutsch Wikipedia
Schmuck-Waldsänger — Systematik Klasse: Vögel (Aves) Ordnung: Sperlingsvögel (Passeriformes) Unterordnung: Singvögel (Passeri) Familie … Deutsch Wikipedia
Schmuck-Flösselhecht — (Polypterus ornatipinnis) Systematik Klasse: Strahlenflosser (Actinopterygii) Unterklasse … Deutsch Wikipedia
Schmuck, der — Der Schmuck, des es, plur. doch nur in Einem Falle, die e, von dem Zeitworte schmücken. 1. Eigentlich, der Glanz, und in weiterer Bedeutung, die verschönerte Gestalt eines Dinges, ohne Plural; eine nur noch in der höhern und dichterischen… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Schmuck-Kofferfisch — (Aracana ornata), Männchen Systematik Barschverwandte (Percomorpha) Ordnung … Deutsch Wikipedia
Schmuck-Geisterpfeifenfisch — (Solenostomus paradoxus) Systematik Barschverwandte (Percomorpha) Ordnung … Deutsch Wikipedia
Schmuck — der Schmuck (Grundstufe) Dinge, die man trägt, um sich zu schmücken Beispiele: Sie trägt gerne Schmuck. Ihr ganzer Schmuck ist gestohlen worden … Extremes Deutsch
Schmuck — der Schmuck Dieser Schmuck ist von meiner Großmutter … Deutsch-Test für Zuwanderer
schmuck — sehr ordentlich angezogen (sein); geschniegelt und gebügelt; wie aus dem Ei gepellt; geschniegelt; keck; schmissig; naseweis * * * Schmuck [ʃmʊk], der; [e]s: a) [aus edlem Metall, Edelsteinen hergestellter] … Universal-Lexikon